روش‌های تربیتی در سنین طلایی کودک

به همین علت نباید کودک را در محیط‌هایی ببریم که بخواهیم دائم به او امر و نهی کنیم بلکه تا جایی که امکان دارد او را در فضایی قرار دهیم که بتواند به صورت آزادانه بسیاری از موارد را تجربه کند. زمانی که این رهایی را تجربه می‌کند بسیاری از مسائل را می‌آموزد و روی تربیت او تاثیربسزایی خواهدداشت.درسن۴تا۷سالگی نیز بسترسازی برای کودکان مهم‌تر است و زمانی که وارد مدرسه می‌شوند، چهارچوب‌ها و قوانین را یادمی‌گیرند.اگرکودکی آن دوران ۴سال رابه خوبی سپری کرده باشد، به‌راحتی می‌تواند در چهارچوب قرار بگیرد. از ۷تا ۱۲سالگی که معروف به سنین طلایی است، بهترین زمان برای آموزش‌های مختلف کودک است چرا که از این سن به بعد سن بلوغ آغاز می‌شود که خود به‌تنهایی با چالش‌های مختلفی همراه است.بنابراین مادران باید در این سن برای کودکان خود در حوزه آموزش، بسترسازی کنند و بذرهای آن رادروجود کودک از این سنین بکارند تا زمانی که به سن نوجوانی رسیدند این بذرها شروع به جوانه زدن کنند نه این‌که تازه در این سن بخواهند آموزش جدیدی را بیاموزند. نوجوانی سن خودنمایی است و چه بسا این خودنمایی در زمینه آموزش‌هایی باشد که پیش از این یاد گرفتند.